Tijdens de afwerking van Dondersteen, nu precies 1 jaar geleden, heb ik iets ervaren wat ik helemaal nog niet kende: al schrijvend vanuit een globaal, degelijk plan iets intuïtief opbouwen, stap voor stap, de ene bladzij bracht de andere voort, ik maakte en corrigeerde voortdurend schemaatjes, en ik had een doel: ik wilde ergens naartoe, en ik heb eigenlijk pas op het laatste moment beslist dat ik het doel niet zou bereiken.

Zo wil ik ook Wijnruit schrijven.