Zie ook: www.johandeboose.eu

dinsdag 28 juli 2009

Ik rouw om Michaël Zeeman. De laatste keer zagen we elkaar op een terras in Brussel. We dronken koffie en cognac. Hij stopte zijn pijp en vertelde over die keer dat hij tabak uitwisselde met Günter Grass. We schreven elkaar lange mails: over het begrip 'collaboratie' bijvoorbeeld. Hij wist dat ik een roman over het Oostfront aan het schrijven was en hielp me aan informatie. Zijn belezenheid was enorm. Ik bewonderde hem. Ik zal je missen, Michaël. Ik hoop van harte dat het hiernamaals een behoorlijke bieb heeft en dat je je daarin kunt vermaken. Over vele jaren hoop ik je daar te ontmoeten om koffie met cognac te drinken en over Claudio Magris te praten.

zondag 26 juli 2009

'Ik ben schuldig en u niet, mooi zo. Maar u zou toch in staat moeten zijn tegen uzelf te zeggen dat u ook zou hebben gedaan wat ik deed. Misschien met minder inzet, misschien ook met minder wanhoop, maar toch op de een of andere manier. De moderne geschiedenis heeft intussen afdoende bewezen dat iedereen, of vrijwel iedereen, in een bepaalde combinatie van omstandigheden doet wat hem wordt opgedragen: en neemt u mij niet kwalijk, maar er is weinig kans dat u een uitzondering bent, net zo min als ik. Als u geboren bent in een land en in een tijd waarin niemand uw vrouw en kinderen komt vermoorden, en waarin ook niemand u komt vragen andermans vrouw en kinderen te vermoorden, prijs dan de Heer en ga in vrede. Maar vergeet dit nooit: u hebt misschien meer geluk gehad dan ik, maar dat maakt u nog niet tot een beter mens.'
(Jonathan Littell in: 'De welwillenden')

woensdag 22 juli 2009

Wie wil weten hoe het er in de gemeenschappelijke woningen in Sint-Petersburg aan toeging onder het communisme: zie de schitterende website http://kommunalka.colgate.edu/index.cfm met filmpjes en Engelse vertaling. (U vindt de link ook via de website van Knack.)
Maar ik verdiep me in duivelsverhalen, vooral als ze gedrenkt zijn in de weeë dromen van jonge mensen die gewagen van een 'roeping'. Augustinus passeert de revue. Ik verslind Safranski over 'Het kwaad'.
Kent u Dostojevski's verhaal van de Grootinquisiteur? Het lijkt wel of Dostojevski hierin een portret van Hitler heeft opgehangen, lang voor Hitler was geboren.
Een citaat over de duivel:
'De duivel verschijnt in de opgezweepte natuur, in stormen, aardbevingen, in lawines die zich met donderend geraas omlaag storten, in omvallende bomen, in de springvloed. Hij verschijnt als hond, als zwarte kat, als raaf en gier, in menselijke gedaante met een bokkenpoot, in een wolk van stank. Soms gaat hij in het zwart gekleed en is hij slank, dan weer wentelt hij zich kogelrond door de modder. Hij kan vliegen en komt door de schoorsteen. Als succubus ligt hij tussen de mannen en zorgt dat ze zich niet meer kunnen voortplanten en dat hun de lust vergaat. Als incubus ligt hij op de vrouwen en zorgt dat ze geil worden. Hij personifieert al het verkeerde; de heksen laat hij zijn achterste kussen, het onzevader bidt hij achterstevoren. De duivel wordt Gods vijand, maar toch eist ook hij het godsgeloof voor zich op. Je kunt niet in de duivel geloven zonder ook in God te geloven. De duivel ontmoet je zogezegd halverwege God.'

zaterdag 18 juli 2009


















Churchill in Londen. Zijn bunker, vanwaar hij het bevel voerde.
De controversiële betekenis van Churchill.

vrijdag 10 juli 2009

Wat zijn de wortels van het antisemitisme? Hoe kon het leiden tot de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog? Ik verzamel interviews van mensen die er antisemitische standpunten op nahouden. Sommigen ontmoet ik dezer dagen. Walging. Tegelijk lees ik De Welwillenden van Jonathan Littell. Ik doe research naar de Protocollen van Zion, een vals document dat aan de basis lag van het fascisme. Ik bouw een dostojevskiaanse dialoog tussen mensen met totaal verschillende standpunten. Mijn roman ziet er nu uit als een honingraat: met talrijke hokjes die moeten worden gevuld. Elk nieuw element is een trouvaille. Ik heb een voorkeur voor de meest verborgen trouvailles, die zelfs nergens op het internet te vinden zijn.

zondag 5 juli 2009

















Op 31 juli 1943 vertrok een groep Oostfrontstrijders vanuit het Sint-Pietersstation van Gent naar het oosten. Op deze foto fascineren me de meisjes: hun uniform, hun gestrekte arm, hun groepsgevoel. Ik stel me hun gesprekken voor, onderling, en hun herinneringen aan de jonge mannen (broers, vrienden, neven, ooms?...), 'alsof ze leven op verre, vrolijke oevers'... zoals een dichter schreef. Ik kan het Sint-Pietersstation in mijn geboortestad nu niet meer bezoeken zonder hun stemmen te horen. De meisjes zijn vermoedelijk ongeveer zo oud als mijn moeder op dat ogenblik.

woensdag 1 juli 2009















De laatste dagen van Pompeï (een schilderij van Karl Brjoellov uit 1830).
Op zoek naar gelijkenissen tussen calamiteiten: oorlogen en natuurrampen. Het mechaniek van de vernietiging.

Blogarchief

Over mij

Mijn foto
Belgium
auteur van fictie, non-fictie, poëzie en toneel. Recentste publicaties: -De historische roman BLOEDGETUIGEN (de Bezige Bij), inmiddels aan een 3de druk toe, genomineerd voor de Gouden Boekenuil en bekroond met de Cutting Edge Award en de Halewijnprijs. -Gaius (1ste deel van trilogie Het Vloekhout) (De Bezige Bij) -Jevgeni (2de deel van trilogie Het Vloekhout) (De Bezige Bij) -Oktober (liefdesroman ten tijde van de Russische Revolutie) (Lannoo) -Het vloekhout, roman (De Bezige Bij) -Dondersteen (De Bezige Bij) -MOMENTEEL bezig aan "Joegoslavië, een geschiedenis" (publicatie in 2025 bij De Bezige Bij)