Berichten vanaf de Zwarte Zee

De Zwarte Zee is, als ik haar voor het eerst bevaar, zo vlak als het land waar ik vandaan kom. ‘s Winters is ze zwart als de tulpen die in de vissersdorpen van Cherson worden gekweekt. Nu, in de vroege, koude lente is ze loodgrijs, ze lijkt zelfs helemaal van lood. Erboven stapelen zich spiralende wolken op. De wind is tegelijk ijzig en heet. Meeuwen vliegen voor de boot uit, alsof hun soort zich heeft voorgenomen om na Odysseus’ omzwervingen geen enkele mens nog zonder begeleiding in dit gevaarlijke deel van de wereld te laten komen.