Marguérite Yourcenar, zonder twijfel een van de grootste schrijfsters aller tijden, kruist mijn pad. In "Het genadeschot", een bloedstollende novelle die vele malen aangrijpender is dan Jonathan Littells "Welwillenden" (met gedeeltelijk hetzelfde thema, vandaar mijn vergelijking) schrijft ze: 'In het raderwerk van de oorlog beland, volstond ik ermee zoveel mogelijk de rol van het radertje te spelen en zo weinig mogelijk die van de verbrijzelde vinger'; '...wij, overtuigd dat we het veel beter zouden doen dan de anderen, zonder te vermoeden dat we alleen maar voor andere catastrofen en dwaasheden waren voorbestemd'; etc.