Het Vloekhout bestaat uit 3 boeken. Het eerste boek is bijna klaar in een eerste versie. Daarna volgen een tweede en een derde versie, vervolgens de redactie door de uitgever. Maar het belangrijkste werk is de eerste versie, omdat die de drive en de primaire ideeën bevat die als motor dienen voor het definitieve verhaal.
Het thema is divers: centraal staat de gedachte van de catastrofe. Wat doet een mens die geconfronteerd wordt met het eind van de wereld, met zijn angst voor de totale ondergang? In de 3 boeken voer ik een personage op, dat een enorme reis maakt, in 3 verschillende tijden. De eerste tijd is de eerste eeuw: toen het Romeinse keizerrijk onder Nero langzaam uiteenviel en het christendom, samen met andere oosterse mysteriegodsdiensten en joodse sekten, aanzienlijk aan macht wonnen. Het personage vertelt zijn leven aan een luisteraar, die op zijn beurt een protagonist wordt. De angst voor de catastrofe vormt de bottomline, maar tegelijk is het boek een schelmenroman. Het scabreuze, de humor en de relativering spelen een kapitale rol. In het eerste deel besteed ik tevens veel aandacht aan de relatie tussen die 2 mannen, aanvankelijk vrienden, maar er zit een valse noot in hun verhouding. Pas aan het eind komt de lezer te weten wat er aan de hand is.
Een van de centrale plaatsen, die in de 3 boeken voorkomt, is de abdij van Ename, vlak bij mijn woonplaats. In de Romeinse tijd stond daar een villa rustica, een plattelandsvilla, in de Middeleeuwen een abdij. Momenteel zijn daar een archeologisch park en een museum. Ik hou ervan om 's winters in de vrieskou of nu tijdens de heetste zomerdagen in dit park rond te wandelen, de genius loci te laten spreken.
Parallel aan het schrijven van het eerste deel lees ik Burgess, Saramago, Mendoza... en verder Suetonius over Nero, de boeken over de oudheid van Anton van Hoof, anthologieën van Patrick Lateur... Fellini tik ik geregeld in op youtube. Tegelijk bereid ik 3 reizen naar Rusland en 1 naar Armenië voor, waar ik onderzoek wil doen voor deel II van de trilogie.